Amada Mía
El Barrio
Mijn Geliefde
Januari, februari en maart, wat een drie maanden van melancholie
April, de avonden van mei, zie het leven zo bloeien
In juni komen mijn jaren, altijd uitnodigend voor de verwelkoming
Juli, augustus breng ik door dromend van september en zijn manieën
En al in oktober, november en december
Blijven de straten treurig en leeg
Laten we kijken wat ik je kan vertellen in dit nummer
Wat ik je nog nooit heb gezegd, liefde, in een leven
Je weet dat ik me op mijn manier uitdruk
Maar wat voor mij telt is het nog steeds te voelen
Het moment dat ik je voor het eerst zag, leek eindeloos
De tijd werkte tegen me
Ik wilde dat het snel voorbijging, maar toen ik je zag, wilde ik het stoppen
Maar je weet het al, liefde, dat is onmogelijk
Ik herinner me de dag dat je me kuste, mijn lichaam werd in stukken gescheurd
Ik ben niet jaloers op het geluk
Omdat ik zo hoog vloog
Als de maan die ons die nacht schonk
Vogel van de ochtend, die vroeg opstaan
Breng mijn strelingen naar de voeten van je raam
Want vogel van de ochtend, die zo hoog vliegt
Breng me haar glimlach met haar kussen en haar 'ik hou van je'
Soms voelde ik, mijn leven, dat de lucht opraakte
Dat mijn lichaam de verre synoniemen verafschuwde
Dat ik in mijn angsten rondliep als ik je moest vergeten
Dacht ik elke keer dat ik alleen was
Zelfs kijkend naar mezelf in de spiegel, arme jongen
Die nooit leerde van de stok
Zelfs niet het protocol van goed en kwaad
Vogel van de ochtend, die vroeg opstaan
Breng mijn strelingen naar de voeten van je raam
Want vogel van de ochtend, die zo hoog vliegt
Breng me haar glimlach met haar kussen en haar 'ik hou van je'
Vogel van de ochtend, als je wilt weten wat ik voel
Leef ik de maanden van het jaar altijd vastgeklampt aan deze verzen
Januari, februari en maart, wat een drie maanden van melancholie
April, de avonden van mei, zie het leven zo bloeien
In juni komen mijn jaren, altijd uitnodigend voor de verwelkoming
Juli, augustus breng ik door dromend van september en zijn manieën
En al in oktober, november
En december blijven de straten treurig en leeg
Zo verstrijken de maanden van het jaar, zo beweegt mijn poëzie
Tussen waarheden en teleurstellingen, tussen jouw armen, mijn geliefde (herhaling)
Toen je wilde spelen met poppen
Kregen je poppen leven
Je groeide op tussen prinsessenverhalen
En je verhaal zag zijn favoriete meisje
Gekleed in de kleren van een moeder in landen van licht en zout
In handen van een lot dat je verduidelijkt of je een meisje bent
Leven, geliefde, moeder, vriendin
Vogel van de ochtend, die vroeg opstaan
Breng mijn strelingen naar de voeten van je raam
Want vogel van de ochtend, die zo hoog vliegt
Breng me haar glimlach met haar kussen en haar 'ik hou van je'
Zo verstrijken de maanden van het jaar, zo beweegt mijn poëzie
Tussen waarheden en teleurstellingen, tussen jouw armen, mijn geliefde
