Dans Ma Rue

Ik woon in een hoek van het oude Montmartre
Mijn vader komt elke avond dronken thuis
En om ons vier te voeden
Werkt mijn arme moeder in de wasserij.
Ik ben ziek, ik droom bij mijn raam
Ik kijk naar de mensen die voorbijgaan
Wanneer de dag verdwijnt
Zijn er dingen die me een beetje bang maken

In mijn straat zijn er mensen die rondwandelen
Ik hoor ze fluisteren in de nacht
Wanneer ik in slaap val, wiegend door een deuntje
Word ik plotseling wakker door geschreeuw
Fluitjes, voetstappen die slepen, die komen en gaan
Dan de stilte die me koud maakt in mijn hart

In mijn straat zijn er schaduwen die rondwandelen
En ik trillen, ik heb het koud en ik ben bang

Mijn vader zei op een dag: "meisje,
Je kunt hier niet eindeloos blijven
Je bent goed voor niets, dat zit in de familie
Je moet je brood verdienen
De mannen vinden je best mooi
Je hoeft alleen maar 's avonds uit te gaan
Er zijn genoeg vrouwen die hun brood verdienen
Door 's avonds op de stoep te wandelen"

In mijn straat zijn er vrouwen die rondwandelen
Ik hoor ze neuriën in de nacht
Wanneer ik in slaap val, wiegend door een deuntje
Word ik plotseling wakker door geschreeuw
Fluitjes, voetstappen die slepen, die komen en gaan
Dan de stilte die me koud maakt in mijn hart

In mijn straat zijn er vrouwen die rondwandelen
En ik trillen, ik heb het koud en ik ben bang

En sinds weken en weken
Heb ik geen huis meer, ik heb geen geld
Ik weet niet hoe de anderen het doen
Maar ik heb geen klant kunnen vinden
Ik vraag om aalmoes aan de mensen die voorbijgaan
Een stuk brood, een beetje warmte
Ik heb toch niet veel durf
Nu ben ik degene die hen bang maakt

In mijn straat wandel ik elke avond
Je hoort me snikken in de nacht
Wanneer de wind zijn deuntje naar de lucht gooit
Is mijn hele lichaam bevroren door de regen

Maar ik kan niet meer, ik wacht eindeloos tot de goede God komt
Om me uit te nodigen om me dichtbij Hem op te warmen

In mijn straat zijn er engelen die me meenemen
Voor altijd is mijn nachtmerrie voorbij