Mirlo Pardo
Ede
Bruine Merel
Van links naar rechts door mijn lichaam snijdt het
Het splitst me in twee als een pijl, een verdriet
Vandaag ben ik niet goed genoeg om te bestaan, dat kalmeert me
Maar ik ben bang dat ze het doorhebben
Soms verliest een mens zijn kracht
Voor de afwijzing, de verlatenheid, de criminele kilheid
En een subliminale pijn kristalliseert
En de angst voor eenzaamheid stijgt
Aah
Aah
Van links naar rechts door mijn lichaam snijdt het
Dit verdomde gevoel dat ik niet goed genoeg ben
Het vormt een muur tegen de vijandigheid van buitenaf
En siert mijn verdriet met zilver
Aah
Aah
Van links naar rechts door mijn lichaam snijdt het
Het splitst me in twee als een pijl, een verdriet
In mijn maag vechten ze
Tot de dood een bruine merel en een panter
In mijn maag vechten ze
Tot de dood een bruine merel en een panter
In mijn maag vechten ze
Tot de dood een bruine merel en een panter
Tot de dood een bruine merel
Tot de dood een bruine merel en een
Tot de dood een bruine merel en een panter