Esta noche se casa mi niña
Ecos Del Rocio
Vanavond trouwt mijn meisje
Vanmiddag trouwt mijn meisje, ik weet niet of ik moet lachen of huilen
Kom op, kapster, maak haar niet mooier dan ze al is
Kom op, haar verloofde wacht op haar
Laat mijn arm haar naar het altaar brengen
De priester is al de kaarsen aan het aansteken
Toen hij voorbijging, keek hij naar haar kamer en begon een beetje te huilen
En een beetje te huilen
Zonder het te willen hielp mijn arm haar om uit het nest te komen en te vliegen
Vanavond weet ik niet of ik moet slapen of even moet wachten
Of even moet wachten
Of duizend keer aan de maagd moet vragen dat ze zonder mij niets tekortkomt
Met zoveel flair gaf de grootmoeder het weinige dat ze kon verzamelen
Ik kan haar moeder niet vinden, laat maar, ze zal wel redenen hebben
Om even terug naar haar kamer te gaan
Ze weet niet of ze moet lachen of huilen
Die gek met de bruiloft
En haar zus heeft een spijkerbroek omgedraaid
Die ze een tijdje geleden in haar kamer heeft achtergelaten
Die ze een tijdje geleden in haar kamer heeft achtergelaten
En weer heeft ze in de spiegel gekeken
Om te zien wat ze zo vaak heeft gedroomd
Vanavond weet ik niet of ik moet slapen of even moet wachten
Of even moet wachten
Of duizend keer aan de maagd moet vragen dat ze zonder mij niets tekortkomt
Vanmiddag weet ik niet wat ik moet zeggen als de jongen komt om me te omhelzen
Misschien zeg ik hem dat als hij ja heeft gezegd
In het altaar, dat hij haar moet liefhebben zoals op de eerste dag
En zo niet, dat hij haar weer moet laten zoals altijd, dicht bij mij
Of is de omhelzing genoeg voor het leven dat ze gaan beginnen
Voor het leven dat ze gaan beginnen
En proosten met een klap van een glas
Want thuis is er al één meer
Vanavond weet ik niet of ik moet slapen of even moet wachten
Of even moet wachten
Of duizend keer aan de maagd moet vragen dat ze zonder mij niets tekortkomt
Bij de deur van het huis staan de buren om te zien hoe het gaat
Zij die haar als kind in de tuin hebben zien spelen
En in hun rokken hebben ze haar slapend gezien
Ze weten niet of ze moeten lachen of huilen als ze in het wit naar buiten komt
En zelfs de priester heeft een andere kaars aangestoken
Toen hij zag hoe mooi ze is
Toen hij zag hoe mooi ze is
En een wolk van rijst bij de deur zei me, je meisje gaat weg
