MI MENTE

Ook ik had het fijn gevonden
Dat net toen ik het moeilijk had
Jij me had gevraagd
Hé, hoe gaat het?

Ook ik had wat rust kunnen gebruiken
Een schouder om op te leunen
Maar ik zat zo opgesloten
In mijn donkere realiteit

Als het pijn doet, zie je het niet, laat me niet alleen
Want ook al heb ik nu een glimlach, voel ik me niet goed
Als je in mijn ogen kijkt, zie je de schade
Soms verstopt het zich onder mijn huid

Ik leef niet in de toekomst of het verleden
Ik voel alleen een leegte en ik weet niet waarom
Als ik alles heb wat ik ooit heb gedroomd
Maar toch is het niet genoeg

Het zit allemaal in mijn hoofd

Ook ik had geholpen kunnen worden
Door een vriend om te bellen
Maar ik bleef stil
Hierover kon ik nooit praten

Het leven is niet om te begrijpen
Maar om te leven
En wanneer ik dat vergeet
Is het wanneer ik het het meest weer lijd
Ik kom in cirkels terecht waar ik niet wil zijn
En dezelfde shit blijft me kwellen
Ik wil ontsnappen

Van degene die zegt dat ik het niet kan
Van de barrières die ik mezelf weer heb opgelegd
Als ik vrienden word met mezelf misschien
Kan ik me beschermen tegen mijn demonen

En ik heb zoveel mentale ruis dat ik me niet kan concentreren
Wanneer ik wil denken en hoewel ik gisteren goed was
Voel ik me vandaag ineens slecht
In die dagen waar alles me raakt

Ik vraag om geduld
Mijn vragen hebben geen antwoorden
En dat accepteren valt me soms zwaar
Hoe kom ik uit dit labyrint
Als ik degene ben die de deur sluit

Maar ik weet dat ik niet anders ben
Als dit hetzelfde is wat mensen lijden
Ik wil gewoon denken dat de volgende keer zwijgen niet genoeg zal zijn
Het zit allemaal in mijn hoofd

We zullen elkaar weer ontmoeten
We zullen weer zingen
En zo van bovenaf zullen we lachen
We zullen elkaar weer ontmoeten

We zullen weer genezen
En daar van bovenaf zullen we glimlachen
We zullen elkaar weer ontmoeten
We zullen weer stralen
En daar van bovenaf zullen we lachen