La Distancia (part. Matisse)

Wat is de stad donker
De kerstverlichting
Die wil ik niet meer zien
Als jij er niet bent
Mijn vrijheid is nutteloos
Het huis is niet opgeruimd
Vraag maar hoe lang het nog duurt voor je terug bent

Ik heb zo'n zin om deze oproep te beëindigen
En daar naast je te vliegen
Ik voel dat er nog zoveel te leven valt
Dat de afstand niet kan

Je verstoppen in de spiegel
Uithalen wat al gedaan is
En me ontnemen wat ik hier in mijn borst voel
Het maakt niet uit hoe ver we zijn
Maar bewaar je kussen voor me
Zo kan de afstand niet

Sluit de deur en negeer de angsten die zeggen dat het niet kan
Laat ze niet alles doden wat nog openstaat
Ik voel je adem als je me in de telefoon fluistert
Het wordt klein en de afstand kan niet

Je verstoppen in de spiegel
Uithalen wat al gedaan is
En me ontnemen wat ik hier in mijn borst voel
Het maakt niet uit hoe ver we zijn
Maar bewaar je kussen voor me
En zo kan de afstand niet

Met z'n tweeën (met z'n tweeën)
Met z'n tweeën, met z'n tweeën
Met z'n tweeën
Ah, met z'n tweeën

Ik heb zo'n zin om deze oproep te beëindigen
En daar naast je te liggen
Ik voel dat er nog zoveel te leven valt
Dat de afstand niet kan

Je verstoppen in de spiegel
Uithalen wat al gedaan is
En me ontnemen wat ik hier in mijn borst voel
Het maakt niet uit hoe ver we zijn
Maar bewaar je kussen voor me
Zo kan de afstand niet

Je verstoppen in de spiegel
Uithalen wat al gedaan is
En me ontnemen wat ik hier in mijn borst voel
Het maakt niet uit hoe ver we zijn
Maar bewaar je kussen voor me
Zo kan de afstand niet
Met z'n tweeën