No teu poema

In jouw gedicht
Is er een vers in blanco en zonder maat
Een lichaam dat ademt, een open lucht
Een raam dat uitkijkt op het leven
In jouw gedicht
Is er de stille pijn diep van binnen
De stap van moed in een donkere kamer
En een balkon open naar de wereld

Er is de nacht
De lach en de stem hersteld door het daglicht
Het feest van de dame van de wanhoop en de vermoeidheid
Van het lichaam dat in een koud bed in slaap valt
Er is een rivier
Het lot van wie zwak of sterk geboren wordt
Het risico, de woede en de strijd
Van wie valt of wie volhoudt
Die wint of eerder in slaap valt voor de dood

In jouw gedicht
Is er de schreeuw en de echo van het geweervuur
De pijn die ik uit mijn hoofd ken maar niet opzeg
En de onrustige dromen van wie faalt
In jouw gedicht
Is er een Alentejaanse zang
De straat en de roep van een visserin
En een schip dat met volle zeilen wordt geblazen

Er is een rivier
De zang in samengevoegde stemmen, op de juiste momenten
Een lied met één tekst en één bestemming om aan boord te gaan
Aan de kade van het nieuwe schip van ontdekkingen
Er is een rivier
Het lot van wie zwak of sterk geboren wordt
Het risico, de woede en de strijd
Van wie valt of wie volhoudt
Die wint of in slaap valt
Voor de dood

In jouw gedicht
Is er de hoop die brandt achter de wereld
Is er alles wat me nog ontglipt
Het is een vers in blanco dat wacht
Op de toekomst