La Última

Nu schrijf je me, nu schrijf je me weer
Het is de laatste keer dat ik meer inkt aan jou besteed
Ik denk dat je probeert terug te komen om me te vernietigen
En wat je in mijn leven doet is me niet gelukkig laten zijn

Ik kan zeggen dat ik je mis
Maar ik voel het niet
Ik kan zeggen dat ik van je hou
Maar het maakt toch niet uit

Als het van mijn huis naar het jouwe 15 minuten was
Voelde het als 40 omdat ik stopte om te huilen
In dit van relaties ben ik helemaal niet slim
Als je in mijn armen viel als ik begon te
Zingen

Had ik maar dat dit liedje zei dat ik van je hield
Maar ik heb er al 10 geschreven en ik kan niet meer
Ik vraag je om te gaan en niet terug te komen in mijn leven
En als je terugkomt, blijf dan ver weg, ik wil naar de
Zee kijken

Naar een onbekend punt zonder aan jou te denken
Ik wil zelfs geen vriend van je zijn, rust in mij
We hebben slechte tijden doorgemaakt zonder aan het einde te denken
Maar dat einde is gekomen, het verhaal eindigde zo
Je hebt gelijk, ik ben altijd een jochie geweest
Ik heb al gehuild om wie niet van me hield

Ik weet niet of je me alleen voor een tijdje wilde
Of dat je de oorzaak bent dat ik niet meer van vreugde zing
Ik heb je al overwonnen, maar ik blijf je schrijven
En ik schrijf omdat ik weet dat je me hoort
Ik wil je woorden niet en je spijt niet
Een paar beloofde kussen die eindigden
In het verdrinken

En het lijkt alsof je het leuk vindt om me zo gebroken te zien
Anders vind ik geen excuses voor je daden
Het is normaal dat de tijd gemarkeerd is door de
Chrono
Nog een shot naar beneden met de smoes van de hoest
Ik voel me niet goed bij mezelf

En mijn leven draait om simpele egocentrisme
Niet de die ik voor mezelf kan voelen
Maar die om me heen, er is niemand anders
Ik wil iemand vinden die anders is, ehh
Die niet met de mensen omgaat
Die ik in de ogen kijk en wiens onschuld me liegt

Dat we onze ondoorgrondelijke toekomst smeden
Ik wil de trein samen op het perron zien passeren
Ik wil niet landen, laten we 100 procent geven
Laten we wandelen om aan gisteren te denken
Ik wil gewoon uit deze lus komen, keer op keer
Veel mensen luisteren naar me, maar ik voel me alleen

Ik herinner me toen ik ringen maakte met de bao
Iedereen achter de bal aan om te zien wie de chaos begint
De onschuld die wegging en me niet waarschuwde
En ik heb zwarte longen van de sigaret van
Daarna

Niet van de seks, maar van het je zien
Ik herinner me toen je wegging omdat je me niet wilde zien
En ik keek achterom voor het geval je je omdraaide met geluk
Ik kan zeggen dat ik je mis
Maar ik voel het niet
Ik kan zeggen dat ik van je hou
Maar het maakt toch niet uit.