Viento Norte

In de koude nacht,
Van een winter wachtte ik,
Om de grote draak te doden.
En na lange uren,
Bij het vuur van zijn ziel staat hij.

Hij verscheen, en het staal glansde,
Alleen wij twee, zonder uitleg.
Kijkend naar elkaar, als begrepen,
Vloog hij weg, de heer van het vuur.

De noordenwind waait,
Alleen hij kan vertellen,
Het verhaal van twee krijgers,
Die moe zijn van vechten.

En de waarheid, die zonder twijfel konden,
Een pact van vriendschap verklaren.

En hij trok zonder richting,
Sleepte zijn zwaard,
In een treurige eenzaamheid.
En aan de horizon,
Zal hij zijn bestemming vinden.

En het gebeurde, de stilte brak,
Alleen wij twee, in opwinding.
De zeer hebzuchtige, koud als ijs,
Verraadde hem, en doodde de krijger.

De noordenwind waait,
Alleen hij kan vertellen,
Het verhaal van die strijd,
Tussen man en dier.

En de slechtheid van de grote draak van de lucht,
Maakt hem nog veel onsterfelijker.

De noordenwind waait,
Alleen hij kan vertellen,
Het verhaal van die krijger,
Die zijn identiteit zoekt.

En uiteindelijk, zal het alleen een verhaal zijn,
En laat de wind het vertellen.