Le chant du Départ

De overwinning zingt
Opent ons de poort
De vrijheid leidt onze stappen
Van het Noorden tot het Zuiden
De krijgstrompet
Heeft het uur van de strijd aangekondigd.
Beef, vijanden van Frankrijk,
Koningen vol bloed en trots.
Het soevereine volk komt dichterbij:
Tyrannen, ga naar je graf.

{Refrein:}
De republiek roept ons,
Laten we overwinnen of sterven;
Een Fransman moet voor haar leven,
Voor haar moet een Fransman sterven.
Een Fransman moet voor haar leven,
Voor haar moet een Fransman sterven.

Vrees niet de tranen
Van onze moederlijke ogen;
Ver weg van ons de laffe pijn!
We moeten triomferen
Wanneer jullie de wapens opnemen,
We hebben jullie het leven gegeven.
Krijgers, het is niet meer van jullie;
Al onze dagen zijn voor het vaderland,
Zij is jullie moeder voor ons.

{bij Refrein}

Laat het vaderlijke staal de handen van de dapperen bewapenen;
Denk aan ons op het Marsveld;
Wijd het in het bloed van koningen en slaven
Het staal gezegend door onze ouderen,
En, terugkerend onder de schuilplaats
Met wonden en deugden,
Kom sluiten onze oogleden
Wanneer de tirannen er niet meer zijn.

{bij Refrein}

Van Barra, van Viala, het lot maakt ons jaloers:
Zij zijn gestorven maar hebben overwonnen.
De lafaard, overweldigd door jaren, heeft het leven niet gekend;
Wie voor het volk sterft, heeft geleefd.
Jullie zijn dapper, wij zijn dat ook;
Leid ons tegen de tirannen;
De republikeinen zijn mannen,
De slaven zijn kinderen.

{bij Refrein}

Ga, dappere echtgenoten! De gevechten zijn jullie feesten
Ga, voorbeelden van krijgers!
Wij zullen bloemen plukken om jullie hoofden te tooien,
Onze handen zullen jullie laurierkransen vlechten.
En, als de tempel van Herinnering
Zich opent voor onze overwinnende zielen,
Zullen onze stemmen jullie glorie bezingen,
Onze schouders zullen jullie wrekers dragen.

{bij Refrein}

En wij, zusters van de helden; wij, die de huwelijksbanden
De aangename knopen niet kennen,
Als, om zich op een dag met ons lot te verenigen,
De burgers wensen doen,
Laat hen terugkomen in onze muren
Mooi van glorie en vrijheid,
En dat hun bloed in de strijd
Heeft gevloeid voor gelijkheid.

{bij Refrein}

Op het staal, voor God, zweren wij aan onze vaders,
Aan onze echtgenotes, aan onze zusters,
Aan onze vertegenwoordigers, aan onze zonen en moeders
De onderdrukkers te vernietigen.
Overal, in de diepe nacht
Die de schandelijke monarchie onderdompelt,
Zullen de Fransen de wereld geven
Zowel de vrede als de vrijheid.

{bij Refrein}