La Belle Vie

Bekend voor een vrij korte tijd
Iets dat lijkt op liefde
Een zachte stem als honing
Die me volgt tot in mijn slaap

Een belofte en een knipoog
En we voelen ons bijna onlosmakelijk
Misschien is het omdat het vergankelijk is
Dat we deze stukjes droom van ons afscheuren

Ik denk eraan zoals ik adem
Misschien zelfs nog erger
Zelfs duizend keer vervloekt
Ik denk eraan zoals ik adem

En vooral is het fijn om te voelen
Dat we gemaakt zijn voor deze ongrijpbare wereld
Voor een moment zouden we bijna zeggen
Dat we toch het mooie leven hebben.