Glass Skin

De wereld begint te raken
Glazen lucht, de kleur van de wind
Een eenzame draaimolen
Die zwaait
Een stem die vaag is, meer dan de schuld
Morgen laat ik mezelf achter en slaap in
Meer vluchtig dan de tranen van een komedie
Word ik afgenomen, word ik vuil
Hier ben ik

Na een nacht kijk ik door het raam in de ochtend
De slapende huid raakt de natte afbeelding aan
De lente verspreidt leven in de rivier, waarheen gaat het?
Ik leg mijn hand op de zwaar gesloten deur
De stilte van de parade lacht vandaag weer naar mij
De waarheid die me niet laat slapen
Meer vluchtig dan de tranen van een komedie
Word ik afgenomen, word ik vuil
Hier is de liefde
De kleuren dansen, zo pijnlijk ver weg
Word ik afgenomen, word ik vuil
Versmelt met de dromen die ik aanbied

Ik bloed als mijn manier om alles aan jou te compenseren
Hoe zwaar is bloed?
Geluk en verdriet liggen te dicht bij elkaar
De handen van de morgen die geboren worden zijn puur zoals ze zijn
Door de tranen kan ik je niet meer zien
Meer vluchtig dan de tranen van een komedie
Word ik afgenomen, word ik vuil
Hier is de liefde
Een reuzenrad waar ik op neerkijk
Zelfs de melodieën die instorten
Zijn zo zoet, mooi en eng
Diepe woorden zijn meer blootgesteld aan de zon
De sleutel brandt in mijn hart en raakt me.