Le Jour Le Plus Froid Du Monde

Men zegt dat ik geboren ben op de koudste dag van de wereld
Men zegt dat ik geboren ben met een bevroren hart
Ze zeggen zelfs dat ik op de buik naar boven de heuvel ben gedragen
Die uitkijkt over de stad, en zijn torens!
Daarboven woonde in een vreemde huis
Een vroedvrouw die door alle bewoners als gek werd bestempeld
Terwijl ze haar tijd besteedde aan het repareren van mensen
De verloren, de gebroken, met of zonder papieren

Oh madeleine die zo hield van
Oh madeleine die zo adoreerde
Oh madeleine die zo hield van
Mensen repareren!
Oh madeleine die zo hield van
Oh madeleine die zo adoreerde
Oh madeleine die zo hield van
Mensen repareren!

Toen ze me op de keukentafel zette
Dacht ik even dat ze me wilde opeten
Zou ze me voor een gegrilde kip houden
Die men vergeten was te doden?
Ze sneed de huid van mijn borst
Haar grote gekartelde schaar tussen mijn botten geplant
Ze stopte een klok in mijn bevroren resten
In plaats van mijn kleine bevroren hart

Oh madeleine die zo hield van
Oh madeleine die zo adoreerde
Oh madeleine die zo hield van
Oh madeleine die zo adoreerde
Oh madeleine die zo hield van
Mensen repareren

Ze zei tegen me, mijn kleine, er zijn drie dingen die je nooit
Oh nooit moet vergeten

Ten eerste, raak je wijzers niet aan
Ten tweede, je woede moet je beheersen
En vooral, vergeet nooit wat er ook gebeurt
Laat je nooit verliefd worden
Want dan voor altijd
Zal de grote wijzer van je hart je huid doorboren
De klok zal exploderen, je botten zullen imploderen
De mechaniek van het hart
Zal weer gebroken zijn

Oh madeleine die zo hield van
Oh madeleine die zo adoreerde
Oh madeleine die zo hield van
Oh madeleine die zo adoreerde
Oh madeleine die zo hield van
Mensen repareren

Oh madeleine
Oh madeleine
Oh madeleine