The Crown
Dimash Kudaibergen / Kudaibergenov
De Kroon
Dōudou draait, draait, als een spiraal van verdriet
Rood en fel, een eenzame schaduw van pijn
Duidelijk en helder, een herhaling van de chaos
Langzaam, stap voor stap, verlaat het oude gras
Hoe meer ik wil, hoe minder ik kan
Hoe dieper de liefde, hoe meer ik lijd
Liefde is een wrede kroon
Waarom kan ik het niet loslaten?
Herinneringen stijgen als een pijnlijke last
Diep ademhalen, vol spijt
Laat me de kroon dragen die jij me gaf
Woo, als een oude godheid, bewaar me in het museum
Dōudou draait, draait, als een spiraal van verdriet
Rood en fel, een eenzame schaduw van pijn
Duidelijk en helder, een herhaling van de chaos
Langzaam, stap voor stap, verlaat het oude gras
Geef, geef jou het huiswerk van de sneeuw
Geef, geef jou de lange afscheidsbrief
Geef, geef jou de zegen van het gemis
Een beetje, beetje, een paar sprankjes schoonheid van de as
Woo, geliefde, de liefde is een schitterende afgang
