Sonhar Nesta Vida

Jij zit daar maar te dromen in jouw wereld, maar
Dromen in dit leven is niet genoeg
Je ligt te denken aan wat je niet hebt gedaan, ja
De luiheid komt onverwacht

We moeten het verhaal omdraaien
Weggaan was nooit een verbetering
Jij vecht, ook al helpt niemand je

Wie praat, huilt ook
Dus laat ze maar praten
Proberen van buitenaf te raken
Want om van binnen te doden heb je een vriend nodig

Ik wilde de helden doden om de wereld te redden, maar
Dromen in dit leven is niet genoeg
Je naar de oppervlakte brengen
In de momenten dat je op de bodem zit, wanneer
Het leven je verdriet bezorgt (jongen)

Toen de eenzaamheid kwam
Was het alleen de kou die me vergezelde
Het is niet zwaaien naar wie je heeft toegeknikt
Het is waarderen wie om jou heeft gehuild
Asbak vol in het midden van de leegte
Ik haal de rook binnen die me heeft gedood

Jij die je armen kruist en zeurt
Laat het eten liggen, zelfs als je het lekker vindt
Je maakt ruzie met je vader omdat hij niet heeft gekocht
Het kledingstuk dat je aan je vriendinnen laat zien

Ik weet dat je voelt dat het ingewikkeld is
Maar hoeveel wed je
Dat pas als hij oud, doof en moe is
Je je gaat herinneren wat hij op zijn schouders draagt

Nog niet zo lang geleden was ik een kind
Er was hoop
Op de verloren aarde, ik weet niet waarom
Maar er was verandering
En ze ruilden katapulten voor Adidas sneakers

Jij die klaagt dat het leven geen genade geeft
En er zijn geen doelen om na te streven
Probeer terug te gaan naar de tijd van je ouders
Waar hun doel was om te eten

Jij zit daar maar te dromen in jouw wereld, maar
Dromen in dit leven is niet genoeg
Je ligt te denken aan wat je niet hebt gedaan, ja
De luiheid komt onverwacht

We moeten het verhaal omdraaien
Weggaan was nooit een verbetering
Jij vecht, ook al helpt niemand je

Wie praat, huilt ook
Dus laat ze maar praten
Proberen van buitenaf te raken
Want om van binnen te doden heb je een vriend nodig

Ik wilde de helden doden om de wereld te redden, maar
Dromen in dit leven is niet genoeg
Je naar de oppervlakte brengen in de momenten
Dat je op de bodem zit, wanneer
Het leven je verdriet bezorgt (jongen)

Toen de eenzaamheid kwam
Was het alleen de kou die me vergezelde
Het is niet zwaaien naar wie je heeft toegeknikt
Het is waarderen wie om jou heeft gehuild
Asbak vol in het midden van de leegte
Ik haal de rook binnen die me heeft gedood