Colãs
 Dillaz
Kousen
Waarom verlangen naar wat niet terugkomt?
Waarom zeggen wat niet gezegd is?
Van veraf, wie naar mij kijkt, merkt niet
Dat ik met mijn hoofd ergens anders ben
Weet je nog, toen je het koud had op je been
En ik was degene die jouw kousen was (Haan)
De beten in je nek en het wakker worden elke ochtend
(Haan) Maar nee, het is geen opruimdag
Ik ben echt aan het inpakken om weg te gaan
En het is niet dat het me niet stoort
Maar ik kijk goed naar jou, en je bent nu beter
Zij wil plekken zien die alleen zij ziet
Ze heeft een gemakkelijke glimlach, ze ruikt goed
Ze heeft een mooie Cartier armband om haar pols
Ze draagt parfum met geuren die alleen zij heeft
Maar het is al niet voor mij, nee (Nee, nee, nee, nee)
Het is al niet voor mij, nee (Nee, nee, nee, nee)
Het is al niet voor mij, nee (Nee, nee, nee, nee, nee)
Haan (Nee, nee, nee, nee)
Nu knijp je je borst samen en maak je je haar in orde
En als je je liefde op straat tegenkomt
Als je de eerste keer bedrogen wordt, is het zijn schuld
Als je de tweede keer bedrogen wordt, schat, is het jouw schuld
Liefde, ik ga mijn leven leven (Ai, ai, ai, ai, ai, ai)
Maar ik ga aan haar denken (Ai, ai, ai, ai, ai, ai)
Ik ga aan haar denken (Ai, ai, ai, ai, ai, ai)
Liefde, ik ga mijn leven leven (Ai, ai, ai, ai, ai, ai)
Maar ik ga aan haar denken (Ai, ai, ai, ai, ai, ai)
Waarom verlangen naar wat niet terugkomt?
Waarom verlangen naar wat niet terugkomt?
Waarom verlangen naar wat niet terugkomt?
Waarom verlangen naar wat niet terugkomt?
Maar het is al niet voor mij, nee (Nee, nee, nee, nee)
Het is al niet voor mij, nee (Nee, nee, nee, nee)
Het is al niet voor mij, nee (Nee, nee, nee, nee, nee)
Haan (Nee, nee, nee, nee)