Perdidos En La Noche
Diego Torres
Verloren In De Nacht
Ik zocht je, ik schreeuwde in mijn verdriet
En elke nacht droomde ik tussen jouw huid
En ik verzon je, je was zacht als de wind
En in jouw lichaam dacht ik gek te worden
En eindelijk heb ik je, om van je te houden, om je te aanbidden
Om voor altijd door te gaan
Verloren in de nacht, verborgen in de mist
Leven in deze gekte, stervend van tederheid jij en ik
Er zal geen verwijt zijn
Dat je vol bitterheid vult
Er zal alleen een regen zijn
Van kussen die op jouw huid worden gezaaid
Je geeft me jouw liefde
En ik hou nog meer van je
Onder deze hemel die ons bedekt met zijn stilte
Het is zo immens wat ik voel
Wanneer je me zweert dat je van mij zult zijn
Ik miste je, mijn kwelling was groot
En in mijn hoofd dacht ik je weer te zien
Ik wachtte op je aan de zee
De tijd troostte me niet
En ik stierf om je verliefd te maken
En eindelijk heb ik je
Om van je te houden, om je te aanbidden, om voor altijd door te gaan
Verloren in de nacht, verborgen in de mist
Leven in deze gekte, stervend van tederheid jij en ik
Er zal geen verwijt zijn
Dat je vol bitterheid vult
Er zal alleen een regen zijn
Van kussen die op jouw huid worden gezaaid
Oh oh oh, wat hou ik van je te hebben
Twee harten verenigd, die van elkaar houden tot de dood
Hoe mooi is het om mezelf in jouw ogen te zien als ik me verloren voel
Ik wil alleen jouw kussen, jouw kussen die mijn schuilplaats zijn
Oh oh oh, wat hou ik van je te hebben
Twee harten verenigd, die van elkaar houden tot de dood
En je hebt me gered uit de vergetelheid
En je vulde me met hoop
En zo voel ik me levend door jou
En zo is de rust teruggekeerd door jou.