Beuge dich vor grauem Haar
Die Ladiner
Buig voor grijs haar
De jaren vergaan en iedereen wordt oud,
voor de oude mensen is het dan zo koud.
Gedachten gaan vaak terug in de tijd,
dan straalt hun blik.
Vaak alleen gelaten, velen zijn dat,
vergeten in de wind, in de ouderdom kwaad.
Ze raken op en zeggen geen woord,
zo gaan ze voort.
refrein:
Buig voor grijs haar,
luister hoe het vroeger was.
Wijsheid komt uit hun mond,
wijze woorden zijn gezond.
Buig voor grijs haar,
kracht en energie waren hun eigen.
Eer je ouders,
zet ze nooit aan de kant.
De kroon van het leven is hun grijze haar,
en nog steeds is hun kindertijd zo klaar.
Door jaren van werken, respect is verdiend,
dat weet elk kind.
Een oude man zit daar op een bank,
de ogen zien niets meer, ze zijn ziek en blank.
De handen trillen, die zoveel gedaan hebben,
nu altijd verder aan.
Wie jong en sterk is, denk daar aan,
dat ook hij ooit oud en zwak kan zijn.
De tijd gaat snel en houdt nooit stil,
ja, een leven lang.
De jonge jaren zijn een ogenblik,
maak in je jeugd het leven tot geluk.
Zo hoorde ik een oude man praten,
ik denk er vaak aan.
Eer je ouders,
zet ze nooit aan de kant.