Ma France à moi

Mijn Frankrijk, ze spreekt luid, ze leeft vol dromen,
Ze leeft in groepen, praat over de wijk en haat de normen,
Ze spijbelt vaak, meestal om niets te doen,
Ze speelt voetbal onder de zon, vaak cola in de fles,
Het is de hip-hop die haar laat dansen op de dansvloer,
Soms houdt ze ook van rock, ja, als de melodie triest is,
Ze rookt sigaretten en een beetje wiet, maar nooit harddrugs,
Heroïne, cocaïne en crack zijn gewoon vuilnis,
Vaak in oorlog met de instanties,
Hun technische opleiding zal niet helpen om baas te worden,
Dus ze doet haar best en verkoopt troep aan rijke mensen,
Maar die troep brengt haar moeder wat eten, ja.
Want familie is liefde en liefde is zeldzaam,
Ze vecht zo goed als het kan om ze op afstand te houden,
Ze heeft waarden, principes en codes,
Ze gaat naar bed als de haan kraait, want ze is de hele nacht aan de telefoon.
Ze lijkt lui, maar in feite verliest ze geen tijd,
Sommigen vrezen haar omdat de media haar als een loser afschilderen,
En als mijn Frankrijk zich waardeert, is het natuurlijk om beter te heersen,
Ze kijkt naar binnen en verbiedt zichzelf te bloeden. Nee...

{Refrein: x2}
Dit is niet mijn Frankrijk, dit diepe Frankrijk,
Dat ons in verlegenheid brengt en zou willen dat we ondergaan,
Mijn Frankrijk leeft niet in leugens,
Met het hart en de woede, in het licht, niet in de schaduw.

Mijn Frankrijk, ze praat in sms'jes, werkt via MSN,
Verzoent zich via e-mail en ontmoet elkaar via MMS,
Ze verplaatst zich op een skateboard, op een scooter of in een snelle auto,
Basile Boli is een mythe en Zinedine zijn synoniem.
Je moet niet denken dat ze ons haat, maar ze liegt tegen ons,
Want onze ouders werken al 20 jaar voor hetzelfde bedrag,
Ze heeft ons vleugels gegeven, maar de lucht is V.I.P.,
Maakt niet uit wat ze zeggen, ze weet hoe je een bedrijf runt.
Ze leeft volgens de Amerikaanse tijd, KFC, MTV Base,
Foot Locker, McDonald's en 50 Cent.
Ze zijn de jongens die op elk uur basketballen,
Die dromen om Tony Parker te zijn op het veld van de Spurs,
Ze zijn de meisjes die zich redden tussen liefde,
De lessen en de problemen,
Die naar Raï, Rnb en Zouk luisteren.
Mijn Frankrijk mengt zich, ja, het is een regenboog,
Ze stoort je, dat weet ik, want ze wil je niet als voorbeeld.

{naar het Refrein, x2}

Mijn Frankrijk heeft hallen en kamers waar ze zich opsluit,
Ze is grappig en Jamel Debbouze zou haar broer kunnen zijn,
Ze verft de muren en de treinen omdat ze saai zijn,
Ze vindt het leuk om chaos te creëren omdat ze wordt gedwongen niets te doen.
Ze heeft sport en dans nodig om te ontladen,
Ze gaat tot het uiterste met haar gekte, zelfs als het haar kan doden,
Maar mijn Frankrijk leeft, ze opent tenminste haar mond, ze lacht tenminste,
En weigert zich te onderwerpen aan dit Frankrijk dat wil dat we bewegen.
Mijn Frankrijk is niet de hunne, die extreem stemt,
Die de jongeren verbant, anti-rap op de FM,
Die denkt dat ze in Texas is, die bang is voor onze groepen,
Die Sarko vereert, intolerant en ongemakkelijk.
Die kijkt naar Julie Lescaut en betreurt de tijd van de Choristen,
Die de armen laat creperen en haar eigen ouders in het tehuis plaatst,
Nee, mijn Frankrijk is niet de hunne die de Beaujolais viert,
En die beweert dat ze is genaaid door de komst van immigranten,
Die naar racisme ruikt maar doet alsof ze open-minded is,
Dit hypocriete Frankrijk dat misschien onder mijn raam is,
Die denkt dat de politie altijd goed werk heeft geleverd,
Die zich aan tafel aan zijn ballen krabt terwijl hij naar Laurent Gerra kijkt,
Nee, dit is niet mijn Frankrijk, dit diepe Frankrijk...
Dus misschien storen we, maar onze waarden zullen zegevieren...
En als we burgers zijn, dan wapenen we de jeugd,
Mijn Frankrijk zal hen weerstaan, totdat ze ons respecteren.