Amiga Gaviota
Denise de Kalafe
Vriendin Meeuw
Aan jou die me je leven gaf, je liefde en je ruimte,
aan jou die in je buik pijn en vermoeidheid droeg.
Aan jou die vocht met nagels en tanden, dapper in je huis
en overal,
aan jou, verse roos van april, aan jou, mijn trouwe cherub.
Aan jou wijd ik mijn verzen, mijn wezen, mijn overwinningen, aan jou
mijn respect, mevrouw, mevrouw, mevrouw.
Aan jou, mijn onoverwinnelijke krijger, aan jou, onvermoeibare strijder,
aan jou, mijn constante vriendin, van alle uren.
Haar naam is een gewone naam, zoals de madeliefjes, altijd
mijn beperkte aanwezigheid constant in mijn gedachten, en om niet te veel
op te scheppen, die vrouw waar ik over spreek is mooi, mijn vriendin, meeuw,
haar naam is... mijn moeder.
Aan jou die me je leven gaf, je liefde en je ruimte,
aan jou die in je buik pijn en vermoeidheid droeg.
Aan jou die vocht met nagels en tanden,
dapper in je huis en overal.
Aan jou, verse roos van april,
aan jou, mijn trouwe cherub,
aan jou wijd ik mijn verzen, mijn wezen, mijn overwinningen,
aan jou, mijn respect, mevrouw, mevrouw, mevrouw.
En om niet te veel op te scheppen
over die vrouw waar ik over spreek,
is ze mooi, mijn vriendin, meeuw,
haar naam is... mijn moeder.
