Cuánto Falta

Ik herinner me nog de kleur van die lucht, van die zomervakantie
Met de zon die half ondergaat en jij naast me aan het rijden
En hoeveel tijd hebben we nog voordat we aankomen?
Zodat de bloemen bloeien na de kou van de winter

En ik herinner me nog de glans van het zand, ik kende de pijn nog niet
Toen we nog met z'n vijven waren in plaats van vier aan de tafel
En hoeveel tijd is er nog voordat je het kunt zien?
Zodat je mijn goede kant ziet voordat je oud wordt

Met jou leerde ik wat vrijheid was
Ik probeer gewoon opnieuw te beginnen
Ik weet dat ik de onschuld niet kan terugkrijgen
Maar, in ieder geval, heb ik mijn identiteit niet verloren

Jij vertrouwde altijd op mij, ik niet zozeer
Jij leed altijd om mij, ik niet zozeer
Al die tijd was ik een gek zonder angst
En ik heb de gevolgen gevoeld van zo hoog te komen

Vandaag zoek ik naar een landing
Om weer verbinding te maken met mijn stad
Zodat alles weer normaal wordt

En zonder angst de deur openlaten
Zodat de frisse zeebries binnenkomt
Een lucht geschilderd in paars
Waaronder jij en ik vroeger over het leven praatten, en

Ik herinner me nog de kleur van die lucht, van die zomervakantie
Met de zon die half ondergaat en jij naast me aan het rijden
En hoeveel tijd hebben we nog voordat we aankomen?
Zodat de bloemen bloeien na de kou van de winter

En ik herinner me nog de glans van het zand, ik kende de pijn nog niet
Toen we nog met z'n vijven waren in plaats van vier aan de tafel
En hoeveel tijd is er nog voordat je het kunt zien?
Zodat je mijn goede kant ziet voordat je oud wordt

Ik wil weer vliegtuigjes maken in de lucht
Met mijn hand uit het raam
Naar de oranje kleur van de zonsondergangen
En de geur van zout uit de baai

Ik zou graag weer op je wachten bij de deur
Tot je terugkomt van je routine
Dat je me weer leert relativeren
Wanneer de problemen van het leven opduiken

Jouw handen, altijd vol verf
Zijn nu vergezeld van rimpels
En jouw ogen, met een pure blauwe blik
Zeggen me nog steeds dat niets je moet tegenhouden

Een lege stoel aan de tafel
Voor als iemand zich bij het eten voegt
Ik ben trots om op te groeien in deze buurt
En op de achternaam die ik van de familie heb geërfd

Je hebt altijd op een elegante manier uit alle situaties weten te komen
En op de een of andere manier ben je een overlever, nietwaar?
Ik dacht dat jij hetzelfde zou doen als wij allemaal
Een studie, naar de universiteit, zoals je broer, zoals je zus
En we dachten altijd dat jij hetzelfde zou doen, je diploma zou halen en van je vak zou leven

Maar nee, nee, het was een verrassing om te weten dat je die poëtische ziel had
Je hebt altijd dingen geschreven, en dat is belangrijk
Het naar muziek brengen lijkt je veel beter af te gaan dan studeren
Het was zeker een verrassing, hè
Te weten dat je van je kunst kon leven, en dat is echt een geruststelling

Als dank aan iedereen die van muziek houdt
En die gelooft dat muziek een van de beste uitvindingen van de mensheid is
Wat zou er zijn? Wat zou de wereld zijn zonder muziek?