Rodina

God, hoeveel jaren ga ik al, maar één stap heb ik niet gedaan.
God, hoeveel dagen zoek ik datgene, wat voor altijd bij mij blijft,
Hoeveel jaren overleef ik op liefde in plaats van brood,
Hoeveel leven speelt er in mijn hoge geest gewoon
Met het gewantte lichaam dat zo lang gewacht heeft, ja!

Zwarte lichten bij de buurpoorten,
Putten, handboeien, een gebroken mond.
Hoe vaak is mijn hoofd, terwijl ik rolde,
Van een te volle schoot naar hier gevlogen, waar

Vaderland.
Ik ga naar het vaderland,
Laat ze maar schreeuwen - lelijk wicht,
Maar wij houden van haar,
Ook al is ze geen schoonheid,
Te vertrouwen voor de schurken,
Nou ja, naar ons - tra-la-la-la...

God,
hoeveel waarheid in de ogen van de staatslieden!
God,
hoeveel geloof in de handen van de afgezette beulen!
Laat ze niet weer hun mouwen opstropen,
Laat ze niet weer hun mouwen opstropen
In de drukke nachten.

Zwarte lichten bij de buurpoorten,
Putten, handboeien, een gebroken mond.
Hoe vaak is mijn hoofd, terwijl ik rolde,
Van een te volle schoot naar hier gevlogen, waar

Vaderland. Ik ga naar het vaderland,
Laat ze maar schreeuwen - lelijk wicht,
Maar wij houden van haar,
Slaapachtige schoonheid,
Te vertrouwen voor de schurken,
Nou ja, naar ons - ...

Uit onder de zwarte rouwen komt een rode haan,
Uit onder goede koningen komen marmelade in de monden.
Nooit heeft deze wereld de twee samengevoegd -
Was voor ons God de vader, en de duivel -

Vaderland. Ik ga naar het vaderland,
Laat ze maar schreeuwen - lelijk wicht,
Maar wij houden van haar,
Slaapachtige schoonheid,
Te vertrouwen voor de schurken,
Nou ja, naar ons - ...