The Days Of Pearly Spencer

Een huurhuis, een vieze straat
Bewandeld door blote voeten, versleten en kwaad
In stilte zo lang en compleet
Gekeken door een rillende zon

Oude ogen in een klein kindergezicht
Kijkend hoe de schaduwen zich verplaatsen
Door muren en kieren die geen spoor achterlaten
En het daglicht zich verbergt

De dagen van Pearly Spencer
De race is bijna voorbij

Neus hard tegen het bevroren glas
Starend naar de gezwollen massa
Op betonnen velden waar geen gras groeit
Blindelings verder strompelen

IJzeren bomen verstikken de lucht
Maar verwelken staan ze daar en staren
Door ogen die noch weten, noch geven
Waar het gras is gebleven

De dagen van Pearly Spencer
De race is bijna voorbij

Pearly, waar is je melkachtige huid?
Wat is die stoppels op je kin?
Het is begraven in de rotzooi van gin
Je hebt gespeeld en verloren, niet gewonnen

Je speelde een spel dat niet te winnen is
Kijk nu, je hoofd is gebogen in nederlaag
Je liep te ver langs de straat
Waar alleen ratten kunnen rennen

De dagen van Pearly Spencer
De race is bijna voorbij

De dagen van Pearly Spencer
De race is bijna voorbij