Slottet I Det Fjerne

Kun je het kasteel in de verte zien
En het vrolijke, schallende feest
Stellen die dansen, stellen die lachen
Stellen die zwijmelen in roekeloze zonden

En onder de zon die de zwarten aanbidden
Vieren ze het nieuwe jaar met feesten en gekkigheid
Een schandelijke zonde die de goden verachten
Als geestelijk afval uit de putten van de zwakken

En de putten zijn graven
Die alleen voor hen zijn
Met geestelijke naalden
Die voor altijd
Alle leden zullen kwellen

Kun je het kasteel in de verte zien
Vanuit jouw donkere, lelijke hol
Dan kun je duizend jaar haten
Je verheugen in de pijn die ze krijgen