LA TRAICIÓN
Danuzko
DE TRAJECTIE
Ik vind het fijn om je te beminnen
Geniet van het je strelen en je in slaap te wiegen (dexter in het lab, jongen)
Het is angstaanjagend om je recht voor me te hebben
Je laten glimlachen (hey, hey luister naar dit)
Ik weet niet of de schuld bij mij ligt
Bij ons
Of bij die ander
Maar deze pijn maakt me kapot, alsof het van gisteren is
Zo wordt mijn glimlach altijd zichtbaar als ik lees
Die 'ik hou heel veel van je' die je op mijn muur schreef
Ik weet dat ik niet de beste was
Maar ik heb het in ieder geval geprobeerd
Terwijl jij, met je onwetendheid, me liet verraden
Nu begrijp ik de berichten die je op je mobiel kreeg
En je rende naar de wc alleen om te antwoorden
Ik steek mijn middelvinger naar Cupido op en laat hem naar de hel gaan
De pijlen die hij je schiet zijn voor martelingen en meer haat
Vandaag voor avonturen, het geld en de gouden Rolex
Vlieg ik niet meer op harten, nu vlieg ik met de joints
Ik weet dat je me gebruikte en dacht dat ik het niet zag
Maar je hield er geen rekening mee dat karma komt in drieën
Ik wens je geen kwaad, ook geen goed
Maar wat je me aandeed, hoop ik dat je dat honderd keer terugkrijgt
Domkop
Stop, stop, stop, stop bro
Geef me een pauze, laat me dit bericht horen
(Vergif me)
(Het spijt me voor alle schade die ik je heb aangedaan)
(Ik wilde het niet doen)
(Jij weet hoeveel ik van je hou)
(Vergif me)
(Bleef aan mijn zijde)
(Zoals altijd)
Zet het aan, zet het aan, ik moet dit nu oplossen
Hé, zelfs niet met een glas alcohol
Kan ik die pijn vergeten
Verliefd worden was als mezelf ophangen met mijn ketens
Ik heb gezwollen ogen van het doorhalen van slapeloze nachten
En hoe meer je het wist, het deed je altijd geen reet
Ik weet dat je mijn twee armen mist met de horrorfilms
Ik weet dat je mijn twee schouders mist bij de liefdesverdrietfilms
Het leek allemaal zo wederzijds, ik wist nooit wat er gebeurde
En de bloem die aan het groeien was, verwelkte na drie dagen
Ik hoop dat je niet terugkomt, ik ken dat verhaal al
Geen tweede, geen derde, ik vergeef dat niet meer
Ik was altijd jouw Nintendo, de pop, ik was jouw spel
En ik, denkend dat je van me hield, viel diep als een idioot
En van een afstand
Telkens als ik loop, wil ik je reflectie raken
De suiker smaakt naar zout en de lucht is zwart geworden
De sterren storten vandaag neer, omdat ze geen wensen hebben
En naakt jij in je kamer, kwellen mijn herinneringen je
Ik vind het fijn om je te beminnen
Geniet van het je strelen en je in slaap te wiegen
Het is angstaanjagend om je recht voor me te hebben
Je laten glimlachen
Ik zou alles geven
Voor zo'n schoonheid, om altijd bij je te zijn