Amnésie

De dood is haar nabije toekomst
De engelen van de hel begeleiden haar
De hashtag #Leven komt misschien van haar
Van haar nek die aan de touw hangt
Te jong om de impact van woorden te begrijpen
Het kan me niet schelen wat ze wil, zolang ik krijg wat ik nodig heb
Al 13 jaar mijn eerste ervaring
Sindsdien heeft mijn hart de deur gesloten
Hoe vreemd het ook mag lijken
Na het met haar te hebben gedaan, wilde ik dat ze verdween
Ze wilde dat we van elkaar hielden, maar dat wilde ik niet
Ik was de laatste die de eerste stap zette
Hoe meer de jaren verstrijken, hoe zwaarder de last
Ik vond haar niet aantrekkelijk en wilde dat ze het wist
In de gemeenheid voelde ik me zo goed
Ik kon me haar dagelijks leven niet voorstellen
Drogen tranen op de gedichten die ze me schreef, op zoek naar clitorale vreugde
Hypocriet was ik als een "Kom op, OM" geschreeuwd door een Parijse supporter
De dag van haar zelfmoord kon ik het niet geloven
De dag ervoor wilde ze dat ik haar in mijn armen nam
Maar ik ben niet goed als we van de lakens weg zijn
Ik ben niet meer in de "zuig me en concentreer je"
Laatste bericht, ze spreekt de voicemail in
"Hallo Damso, ik ga mijn uur laten klinken"
Ik nam niet op, ik wilde geen fout maken
Dat ze me lastigvalt, dat was waar ik bang voor was
Het was de laatste keer dat ik haar huilen hoorde
Ze was dood en toch zei ik tegen haar "Tot straks"

Sindsdien rook ik om haar te vergeten
Ik rook om te vergeten dat ik haar heb vermoord
Sindsdien rook ik om haar te vergeten
Ik rook om te vergeten dat ik haar heb vermoord
Sindsdien rook ik om haar te vergeten
Ik rook om te vergeten dat ik haar heb vermoord
Sindsdien rook ik om haar te vergeten

23 jaar vandaag, het is al 10 jaar geleden
Dat ik bid dat de amnesie mij aanpakt
Ik neem mijn daden op me terwijl ik noten rook
Misschien zal haar toekomst me vergeven
Op de dag van de begrafenis kon het me niet schelen
Vreemd genoeg voelde het alsof ik de klappen niet voelde
Tegelijkertijd was ik er niet om haar lichaam te zien
Ik rappend terwijl de leraar lesgaf
Jonge delinquent, heel slecht opgevoed
Handboeien de hele tijd, gewonde polsen
Negers van het veld, diarree in het toilet
Zei de kassier voordat hij het geld incasseerde
Boos gaf ik hem een klap in zijn kin
Ik nam wat hij zei voor waar aan
Eerste overval zonder het echt te willen
Die klootzak had geen geld
Ik sluit me op in de zachte drugs
Een scheut whisky in het sap
Ik vergeet dit leven dat ik heb afgenomen
Haar platte kont waar ik me om heb vermaakt
Matglas
Brengt mijn vervaagde teint terug
Ik herinner me dat leven dat ik heb afgenomen
Haar 86B die ik heb betast
Ik bouw me niet meer op in de ogen van anderen
Ik ben van niemand, van jullie, of van ons
Aardse kont ver weg van de mooie gebouwen
Helle spijt, duistere straf
Het was de laatste keer dat ik haar pols voelde
Ze was dood en toch zei ik tegen haar "Ik hou van je"

Sindsdien rook ik om haar te vergeten
Ik rook om te vergeten dat ik haar heb vermoord
Sindsdien rook ik om haar te vergeten
Ik rook om te vergeten dat ik haar heb vermoord
Sindsdien rook ik om haar te vergeten
Ik rook om te vergeten dat ik haar heb vermoord
Sindsdien rook ik om haar te vergeten
Ik rook om te vergeten dat ik haar heb vermoord