Era Eu

Het is moeilijk, dat weet ik, om iemand los te laten die ons zo goed deed
Terugkijken en denken, maar dat is niet verstandig
Want de heimwee knijpt en ik weet niet meer
Hoe alles zo veranderd is
Ik weet dat ik geen heilige ben
Ik wil niet dat je met domme antwoorden komt
Of zegt dat het voorbij is

Toen jij zei dat het licht in je ogen ik was
Vandaag lachen we en vraag je waarom het niet lukte
Ik ben moe van het leven in een wereld die alleen van jou is
Geef me een seconde, ik heb je nog niet vaarwel gezegd

Ik heb je niet vaarwel gezegd, en ik weet niet of ik dat ooit ga doen
Wanneer het met een klik kan gebeuren
Maar de waarheid is dit en het is moeilijk te geloven
We wisten niet hoe we elkaar moesten hebben
Vandaag is anders, ik denk er niet meer aan
Als we nog zijn wat we waren, laat maar zitten
Nu kijken we naar elkaar
Wetende dat het maar kort was
Maar het zijn herinneringen en niets meer

Hoe is alles zo veranderd
En gaat alles in een oogwenk voorbij
Ik wil niet dat je je verbergt
En uiteindelijk zegt dat alles voorbij is

Toen jij zei dat het licht in je ogen ik was
Vandaag lachen we en vraag je waarom het niet lukte
Ik ben moe van het leven in een wereld die alleen van jou is
Geef me een seconde, ik heb je nog niet vaarwel gezegd

Toen jij zei dat het licht in je ogen ik was
Vandaag lachen we en vraag je waarom het niet lukte
Ik ben moe van het leven in een wereld die alleen van jou is
Geef me een seconde, ik heb je nog niet vaarwel gezegd

Zeg me wat je voelt als we tegenover elkaar staan, als
De tijd voorbij is, je bent anders en voelt niet meer dat
Het domme gekibbel van vroeger ons nu alleen maar laat lachen
Eerlijk gezegd begrijp ik mezelf niet, maar ik begrijp je

Ik ken je angsten en geheimen, ik ken je
We waren gelukkig met elkaar, herinner je je dat?
Liggend in jouw wereld terwijl ik voor je speelde
Staan onze namen nog op de bank in de tuin

Als ik je zie, ga ik glimlachen zonder te weten waarom het niet lukte
En in de kuiltjes ga je voelen wat ooit van jou was
De jaren verstrijken, maar we laten stenen achter op de weg
Van rimpels tot grijze haren tot we oud zijn

Toen jij zei dat het licht in je ogen ik was
Vandaag lachen we en vraag je waarom het niet lukte
Ik ben moe van het leven in een wereld die alleen van jou is
Geef me een seconde, ik heb je nog niet vaarwel gezegd