Balada do Desajeitado

Ik weet niet wat ik je moet geven
Of hoe ik mooie zinnen moet verzinnen
Maar ik leerde er gisteren eentje, maar ik ben het alweer vergeten
Dus, kijk, ik wil alleen jou!

Ik ken iemand, die is te verlegen
Die door zijn onhandigheid nooit heeft kunnen spreken
Maar vandaag, kijk eens hoeveel tijd hij heeft verloren
Je weet dat die iemand ik ben en nu ga ik het je vertellen

Weet jij wel wat ik heb doorgemaakt?
Ik maak altijd signalen, maar je hebt me niet gehoord
En hier ben ik, kijkend naar de tijd die verstrijkt
Kijkend of het moment komt, het moment om met je te praten

Ik weet niet wat ik je moet geven
Of hoe ik mooie zinnen moet verzinnen
Maar ik leerde er gisteren eentje, maar ik ben het alweer vergeten
Dus, kijk, ik wil alleen jou!

Je kunt geloven, 's nachts is de slaap licht
Ik wacht de hele dag, om te kunnen ventileren
Maar zoals altijd, komt het uur van de waarheid
En ontbreekt het me aan moed, ik blijf stil

Ik mis de flair, ik begin te schrijven en scheur het
Steeds meer trillend en soms zelfs stotterend
Niets te doen, en daarom vertel ik je
Dat het te laat is om niets te zeggen
Ik zeg het zoals ik kan en dat is het

Ik weet niet wat ik je moet geven
Of hoe ik mooie zinnen moet verzinnen
Maar ik leerde er gisteren eentje, maar ik ben het alweer vergeten
Dus, kijk, ik wil alleen jou!

Ik weet niet wat ik je moet geven
Of hoe ik mooie zinnen moet verzinnen
Maar ik leerde er gisteren eentje, maar ik ben het alweer vergeten
Dus, kijk, ik wil alleen jou!