Suelta Los Amarres

Luister naar dit ritme dat brandt,
Laat de touwen los.
Verzet je niet tegen zijn greep, nee.
Ik roep op tot eenheid
Met stemmen van de dag,
Stemmen van een latent volk
Dat voelt en leeft in teleurstelling.

Hoor wat hij zegt...

Ik ben moe van het lopen
Over een dunne lijn.
Ik ben een onzekere evenwichtskunstenaar
In deze vluchtige race.

Het kan niet zo zijn, het mag niet zo zijn,
Illusieus houden de dagen ons vast
Naar het sublieme van een gemakkelijk leven
Dat ons als schapen achterlaat.
En wat kan je verwachten?, vraag ik
Wat moet je zoeken?,
Als elke poging, elke hoop
Wordt afgesneden door het struikgewas.

Dit is het bewegen van de tandwielen,
De focus veranderen,
Je wil nieuw leven inblazen.
Verbind je met de levendige ritmes van de aarde en voel,
Begrijp dat we samen een kracht zijn.
Alles is mogelijk als je het probeert.

Ik ben moe van het lopen..

Hernieuwen, opnieuw uitvinden
Een donder de elegantie geven die verstikt.
Aan de ongelijkheid die aarzelt in de borst,
Leven tonen.
In de bosjes de slechte ingewanden met kalk begraven,
En in een schommel gemaakt van noten
De levensgang is het nieuwe tijdperk!

Ik roep op tot eenheid
Met stemmen van de dag,
Stemmen van een latent volk
Dat voelt en leeft in teleurstelling.
Hoor wat hij zegt...

Ik ben moe van het lopen...

Wij vertegenwoordigen het nieuwe tijdperk,
Dus..

Laten we de oude strijd niet liefhebben,
Laten we niet op zoek gaan naar oorlog.
Wij vertegenwoordigen het nieuwe tijdperk,
Zo is het!...

Onze strijd is intern,
Iedereen heeft zijn eigen strijd al.

(ieder heeft zijn eigen strijd al),
In de ziel een klimplant.

(ieder heeft zijn eigen strijd al)
Balanceren binnen de bol.

(ieder heeft zijn eigen strijd al)
Een voorbeeld geven is de beste strijd.

(ieder heeft zijn eigen strijd al)

Groei van binnen naar buiten.