Corrido de Lucio Vazquez

Cuco Sanchez

Vlogen de pauwen
Richting de natte bergen, Lucio Vásquez werd vermoord
Voor een jonge vrouw die hij liefhad

Om negen uur 's avonds
Was Lucio al aan het dineren en kwamen wat vrienden
Om hem uit te nodigen voor een fandango

Zijn moeder zei het hem
Mijn zoon, ga niet, mijn hart, mijn ziel
Pas op voor verraad, dat zegt mijn hart

Huil niet, lieve moeder
Want jouw gehuil doet me pijn, ik ga de ondankbare zien
Die weet dat ik zoveel van haar hou

Ze zadelden de paarden
Richting de natte bergen, maar Lucio wist niet
Wat voor verraad hem te wachten stond

Toen ze op het feest aankwamen
Danste iedereen, ook de ondankbare was daar
De vrouw van wie Lucio zoveel hield

Ze boden hem wat drankjes aan
Die hij niet wilde aannemen, er ontstond een woordenwisseling
En ze gingen vechten

Drie messteken kregen ze
Van achteren in zijn hart, zoals zijn moeder zei
Ze vermoordden hem met verraad

De drie die hem staken
Gingen zitten roken, lachend en schaterend
Van het horen van Lucio's geklaag

De drie die hem staken
Gingen richting de wei, heel langzaam lopend
De drie maakten hun staal schoon

Vlogen de pauwen
Richting de natte bergen, Lucio Vásquez werd vermoord
Voor een jonge vrouw die hij liefhad