Todos Pasan Por Mi Rancho

Iedereen komt langs mijn boerderij
Maar niemand blijft even staan
Altijd komt er een angst aan
Dat ik ze met niets kan vangen

En over de lengte en breedte
Van dit bijzondere verhaal
Heb ik nooit kunnen verklaren
Welk mysterie hier ontwaakt
Iedereen komt aan mijn deur
Maar niemand wil naar binnen gaan

En dat terwijl ik het schoon heb
Goed verzorgd en opgeruimd
Ik heb de inrichting veranderd
En de geur van wierook

Maar ik ben nog steeds als in het begin
Dat ik niemand kan aantrekken
Ik weet niet wat ik kan doen
Een goede plek bied ik aan
Iedereen zegt dat het mooi is
En durft niet naar binnen te gaan

Oh, wat jammer!
Om de onverschilligheid van anderen te zien
Die mijn schat negeren
Oh, wat jammer!
Niemand begrijpt deze straf
Van alleen zijn

Als ik wanhopig ben
Sluit ik de deur zonder sleutel
Laat het raam openstaan
Om te zien of er een nachtbraker binnenkomt

Maar niemand heeft zich laten zien
Zelfs niet per ongeluk
Zelfs geen gemene dief
Of een onschuldige naïeve
En deze intrige houdt me bezig
Wie heeft me deze vloek opgelegd?

Oh, wat jammer!
Om de onverschilligheid van anderen te zien
Die mijn schat negeren
Oh, wat jammer!
Niemand begrijpt deze straf
Van alleen zijn

Sommigen zeggen dat ik moet gaan
Dat ik naar een andere plek moet verhuizen
En ik blijf hier zitten
Omdat ik van plan ben te vechten
Tegen deze stelletje schurken

En ik kan het niet accepteren
Om te sterven zonder te begrijpen
Waarom of wat voor een onzin
Iedereen komt langs mijn boerderij
Maar niemand wil naar binnen gaan

Oh, wat jammer!
Om de onverschilligheid van anderen te zien
Die mijn schat negeren
Oh, wat jammer!
Niemand begrijpt deze straf
Van alleen zijn