Parce Qu'on Vient De Loin

Wij zijn onze eigen vaders
Zo jong en toch zo oud, dat doet me denken, weet je
Wij zijn onze eigen moeders
Zo jong en zo serieus, maar dat gaat veranderen
We besteden de tijd aan plannen voor morgen
Terwijl het mooie weer voorbijgaat en ons leeg en onzeker achterlaat
We verliezen te veel tijd met zweten en ons handen te schrapen
Wat heeft het voor zin als we niet zeker weten of we morgen zien
Niets

Dus leven we elke dag als de laatste
En jullie zouden hetzelfde doen als jullie maar wisten
Hoe vaak het einde van de wereld ons heeft gekruist
Dus leven we elke dag als de laatste
Omdat we van ver komen

Wanneer de tijden moeilijk zijn
Zeggen we: "Er bestaat niets erger dan ons verhaal"
En wanneer de winter aanhoudt
Zeggen we gewoon dat de warmte ons terug zal komen
En zo is het makkelijk
Dag na dag
Zien we hoe vergankelijk alles is
Dus zelfs in de liefde
Zou ik elke koningin waarderen
Alsof het de laatste is
De lucht is te zwaar
Wanneer we alleen van gebeden leven
Ik geniet van elk moment
Lang voordat het licht dooft

Dag na dag
Zien we hoe vergankelijk alles is
Dus laten we leven zolang we het nog kunnen doen
Mijn dierbaren