L'ADDIO
Coma Cose
Het Afscheid
Echt zijn kan zo'n pijn doen
Wanneer het niet is toegestaan te vechten
Om de verwachtingen niet te teleurstellen
Na zes jaar dia's
In de kleedkamer loopt de make-up van de tranen
Zwijgen om elkaar niet te vervloeken
Als een stilte die alles vertelt
De litteken als je de piercing verwijdert
Voor mijn hart staat een reling
Bij jou was het altijd een afgrond
Je weet dat ik het ook leuk vond om te vallen
Ja, maar niet om de bodem te raken
Misschien is het gewoon dit vreemde leven
Met koffers die altijd half ingepakt zijn
Misschien is het gewoon dat we ons verwijderen
Als je wilt wat je moet vechten
En ik zal verdwijnen, maar beloof me dat
Ik altijd bij jou kan terugkomen
Als ik mezelf vergeet, zoals ik was
Toen de trots nog heel was
En hoe het ook gaat
Het afscheid is geen mogelijkheid
En misschien komt er echt een dag
Dat je alleen een herinnering wordt
Of we gaan weg als een zwerm
Die met de herfst weer terugkomt
Die tijd die we samen doorbrachten
Kun je niet wissen
Het blijft op je gezicht
Ik zal zijn als die rook
Die op de muur tekent
Het frame dat je hebt verwijderd
Er was een foto waar we elkaar aankeken
Gelukkige ogen na de slechte dagen
En af en toe vergeten we het
Maar ons vuur heeft iedereen gezien
Misschien worden we twee vreemden
Op reis met lichtere ademhalingen
Wie weet of we piloten of passagiers zijn
En ik zal verdwijnen, maar beloof me dat
Ik altijd bij jou kan terugkomen
Als ik mezelf vergeet, zoals ik was
Toen de trots nog heel was
En jij zult verdwijnen, maar beloof me dat
Je altijd bij mij wilt terugkomen
Als je jezelf vergeet, zoals je was
Toen ik niet in je gedachten was
En hoe het ook gaat
Het afscheid is geen mogelijkheid
Het is geen mogelijkheid
