Pois É, Seu Zé

Laatst
Moet ik zelfs een hond schreeuwend doden
En het publiek juicht en vraagt om een bis
Bij de maaltijd een borrel
Soms een stokje
En het publiek juicht en vraagt om een bis

Ik voel me zo goed
Dat ik al knopen kan leggen in een druppel water
Ik les mijn dorst pas als ik huil
Een beetje om mijn verdriet
Want het publiek juicht nog steeds
Vraagt nog steeds om een bis
Het publiek wil alleen maar gelukkig zijn
Het publiek juicht nog steeds
Vraagt nog steeds om een bis
Het publiek wil alleen maar gelukkig zijn

Dat klopt, meneer Zé!
Dat is het!

De slappe koord dwingt me om een evenwichtskunstenaar te zijn
En het publiek juicht en vraagt om een bis
Het leven en de dood kam ik
Ik ben een jongleur
En het publiek juicht en vraagt om een bis

Maar ik klaag niet over dit lot
Ik ben een gemakzuchtige
En ze noemen me daar een echte artiest
Want het publiek juicht nog steeds
Vraagt nog steeds om een bis
Het publiek wil alleen maar gelukkig zijn
Het publiek juicht nog steeds, vraagt nog steeds om een bis
Het publiek wil alleen maar gelukkig zijn

(Wordt hij koning of niet?)
(Hij verdient het! Hij verdient het!)
(Mooi! Oh, wat mooi!)