ORIGAMI ALL'ALBA
Clara
ORIGAMI bij de Ochtenddauw
Misschien sterf ik
Misschien sterf ik wel
Misschien sterf ik wel, misschien mis ik je
Je bent als gif en ik weet niet of ik terugkom
Misschien sterf ik wel, misschien mis ik je
Vrij in de lucht en daar zal ik vliegen
Ik heb een strakke knoop in mijn keel, als was het een stropdas
Ik was op de goede weg, maar toen raakte ik verdwaald
Kom nog niet terug, ook al ben ik kapot
De tijd is om, maar zeg nu niet: Blijf
En ik ben vol met zorgen
Ik groet je op het station
Elk begin heeft een einde, elke film een finale
Ik kan het niet verdragen dat wij tweeën urenlang dicht op elkaar zitten
In mijn hart heb ik doornen, maar om eerlijk te zijn
Elke nacht die de dag brengt, zal er een nieuwe zonsondergang zijn
Voor alles wat ik heb, gaat het met de tijd weer weg
Ik blijf wakker in de nacht met de leegte om me heen
Gedachten in mijn hoofd, origami bij de ochtenddauw, ook alleen
Wanneer je weggaat, ben je op een andere weg
Loop recht vooruit als ik niet meer van jou ben
Een begraafplaats van herinneringen, ik denk weer aan je ogen
Aan jou die me ontkleedt, tranen op de bladen
Je belt me niet
Origami die ik alleen vouw als je niet opneemt
En ik ben vol met zorgen, ik groet je op het station
Elk begin heeft een einde, elke film een finale
Ik kan het niet verdragen dat wij tweeën urenlang dicht op elkaar zitten
Mijn leven is beëindigd, maar blijf nu
In mijn hart heb ik doornen
Maar om eerlijk te zijn
Elke nacht die de dag brengt, zal er een nieuwe zonsondergang zijn
Voor alles wat ik heb, gaat het met de tijd weer weg
Ik blijf wakker in de nacht met de leegte om me heen
Gedachten in mijn hoofd, origami bij de ochtenddauw
Elke nacht die de dag brengt, zal er een nieuwe zonsondergang zijn
Voor alles wat ik heb, gaat het met de tijd weer weg
Ik blijf wakker in de nacht met de leegte om me heen
Gedachten in mijn hoofd, origami bij de ochtenddauw, ook alleen
Origami bij de ochtenddauw
Origami bij de ochtenddauw