La Canción Del Pensador
Ciudad Jara
Het Lied Van De Denker
De zon komt op in de stad
En tussen de parades van zijn carnaval
Gaat iemand ongemerkt voorbij omdat hij zich niet wilde verkleden
Hij had de droom om te vliegen
De waanzin bond zijn lichaam aan een voetstuk
En de vervelende resten van de storm bedekken hem
De lucht draait, de zon verlicht hem niet meer
En de regen maakt hem tot een schipbreukeling zonder hart
En daar blijft de denker staan
De pijn in het enkelvoud
Veranderde die duisternis in zijn tempel
De fundamenten van de nobele eenzaamheid zijn zwak
Laat al het lawaai achter je
Iets van binnen heeft een draai gemaakt
En hij vraagt zich af: Wat ben je geworden?
Niets gebeurt toevallig
Stenen benen en blinde ogen van het zoeken naar jou
Opengingen met de bliksem
Zijn stem kwam terug
En het lied van de denker
Als iemand in mijn binnenste leeft
Weet hij dat ik graag praat
En dat ik lange gesprekken bewaar
Met de duivel en mijn ziel
Als iemand in mijn binnenste leeft
Weet hij dat ik graag praat
En dat ik lange gesprekken bewaar
Met de duivel en mijn ziel
Stenen benen en blinde ogen van het zoeken naar jou
Opengingen met de bliksem
Zijn stem kwam terug
En het lied van de denker
Als iemand in mijn binnenste leeft
Weet hij dat ik graag praat
En dat ik lange gesprekken bewaar
Met de duivel en mijn ziel
Als iemand in mijn binnenste leeft
Weet hij dat ik graag praat
En dat ik lange gesprekken bewaar
Met de duivel en mijn ziel
