Tan Solo

Misschien is het de wijn
Misschien is het het toetje
Misschien is het
Is het niets
Maar er is zoveel schoonheid
Op de tafel gegooid
Naakt, helemaal overvol
Je leegt het glas
Je verliest je pas
En op de tafel is er al niets meer
Dronken is de deur
Je sloot hem en hij bleef open
En ik kan je oproep horen
Oh, slechts jij
Oh, slechts jij
Je mond is al geserveerd
Zo zoet is je mond
Zo zoet met een bittere blues
Een glas rolt op de vloer
Langzaam valt het op de vloer
Langzaam en sterft in duizend stukken
Ik wil niet dat ze zien
Dat je ogen zien
Zo, zo, zo, zo, treurig
Was het het lot
Of dat glas wijn
Dat je zei
Oh, slechts jij
Oh, slechts jij
Springt het touw, raakt verstrikt
En valt op je gezicht
En valt op je gezicht
En valt op je gezicht

Oh, slechts jij
Oh, slechts jij