De Passagem
Cicero
De Passagem
Op de lichte golf van de bries van de dag
Op de lange golf van de trein
In de lichte bries van het leven van de dag
Vond ik mijn geliefde
Het was geen vuur, geen allegorie
Het was ook geen vlucht
Het was geen angst voor de melancholie
Het was de dag van het goede
Haar manier van mijn aandacht trekken
Verlichting in de duisternis
Haar wereld die zoetheid verspreidt
In de bitterheid van mijn
Haar kalmte verandert mijn koers
Haar bochten ook
In het seizoen van toeval
Vond ik mijn geliefde
En alles vervaagde tot het verdween
En alles vervaagde tot het verdween
En alles vervaagde tot het verdween
En alles vervaagde tot het verdween
En alles vervaagde tot het verdween
En alles vervaagde tot het verdween
En alles vervaagde tot het verdween