Sin excusas

Ik kom niet om te zoeken
En ik kom niet om te vragen, geen excuus of iets
Ik kom om je te zeggen dat
Het was geschreven en dat
We onszelf niet redden
Het is overbodig je te zeggen dat tussen de realiteit en fictie
Ik zonder iets blijf
Tot het punt dat ik mezelf bedrog
Je te willen zoals niemand
En zelfs niet eens te praten
En als je heel rustig komt, rustig
Om me te zoeken
Om dingen met het leven te willen winnen
De stilte als regel voortaan
En het is normaal dat zo, aanvoelt als lopen
En als je met je handen komt, ik zweer dat ik ze bij me zal nemen
De stilte als regel voortaan
En het is normaal dat zo, aanvoelt als lopen

Ik kom niet om te zoeken, ook niet om te vragen
Een excuus of iets
Ik kom om je te zeggen dat, het was geschreven en dat
We onszelf niet redden
Het is overbodig je te zeggen dat, tussen de realiteit en fictie, ik zonder iets blijf
Tot het punt dat ik mezelf bedrog, je te willen zoals niemand en zelfs niet eens te praten
En als je heel rustig komt
Rustig
Om me te zoeken
Om dingen met het leven te willen winnen
De stilte als regel voortaan
En het is normaal dat zo aanvoelt als lopen

En als je met je handen komt, ik zweer dat ik ze bij me zal nemen
De stilte als regel voortaan
En het is normaal dat zo, aanvoelt als lopen