As Caravanas

Chico Buarque

Als Karavanen

Het is een dag van echte grootsheid, alles blauw
Een turquoise zee zoals in Istanbul die je ogen vult
Een zon die je hersens doet smelten
Wanneer de karavaan verschijnt in Copacabana
De karavaan van Arará, van Caxangá, van Chatuba
De karavaan van Irajá, de colonne van Penha
Er is geen barrière die deze vreemdelingen tegenhoudt
Voorstedelingen zoals moslims uit Jacarezinho
Op weg naar de Tuin van Allah
Het is het beest, het is de drukte, het is de charanga

Ze zeggen dat ze hun machetes en dolken verstoppen
In opgeblazen zwembroeken en misvormde shorts
Ja, ze zeggen dat ze enorme piemels hebben
En hun zakken zijn granaten
Van de achterbuurten van Maré

Met blote zwarte torsos maken ze de boel onrustig
De nette en deugdzame mensen die smeken
Om de politie hen terug te sturen
Het volk naar de favela
Of naar Benguela, of naar Guinee

Zon
De schuld moet wel de zon zijn die op hun hoofd brandt
De zon die de aderen doet knappen
Het zweet dat de ogen en de rede vertroebelt
En die herrie binnen de gevangenis
Creolen opgestapeld in de kelder
Van karavelas op open zee

Er moet geslagen worden, er moet gedood worden, de schreeuw wordt luider
Dochter van de angst, woede is de moeder van de lafheid
Of ben ik gek dat ik stemmen hoor
Er is geen mens zo gek
Geen karavaan van Arará
Er is geen, er is geen