Geni e o Zepelim

Van alles wat krom is
Van de modder en de haven
Was zij ooit de geliefde
Haar lichaam is van de zwervers
Van de blinden, van de vluchtelingen
Van wie niets meer heeft

Zo is ze al sinds haar jeugd
In de garage, in de kantine
Achter de tank, in het gras
Ze is de koningin van de gevangenen
Van de gekken, van de schurken
Van de jongens van het internaat

En ze gaat ook vaak
Met de oude zonder gezondheid
En de weduwen zonder toekomst
Ze is een bron van goedheid
En daarom herhaalt de stad
Altijd weer

Gooi stenen naar Geni!
Gooi stenen naar Geni!
Ze is gemaakt om te krijgen!
Ze is goed om op te spugen!
Ze gaat met iedereen!
Vervloekte Geni!

Op een dag verscheen, stralend
Tussen de wolken, zwevend
Een enorme zeppelin
Dreef boven de gebouwen
Opende tweeduizend gaten
Met tweeduizend kanonnen zo

De stad, in paniek
Bleef verstijfd staan
Klaar om te veranderen in gelei
Maar van de reusachtige zeppelin
Daalde zijn commandant neer
Zeggende: Ik ben van gedachten veranderd!

Toen ik in deze stad zag
Zoveel horror en ongerechtigheid
Besloot ik alles op te blazen
Maar ik kan het drama vermijden
Als die mooie dame
Vanavond mij dient

Die dame was Geni!
Maar het kan niet Geni zijn!
Ze is gemaakt om te krijgen
Ze is goed om op te spugen
Ze gaat met iedereen
Vervloekte Geni!

Maar feitelijk, al snel
Zo zielig en zo eenvoudig
Had ze de vreemdeling betoverd
De strijder zo opvallend
Zo gevreesd en machtig
Was haar, gevangene

Het gebeurt dat de maagd
(En dat was haar geheim)
Ook haar grillen had
En bij het liggen met zo'n nobele man
Zo ruikend naar glans en koper
Verkoos ze te beminnen met de beesten

Bij het horen van zo'n ketterij
Ging de stad in processie
Om haar hand te kussen
De burgemeester op zijn knieën
De bisschop met rode ogen
En de bankier met een miljoen

Ga met hem, ga, Geni!
Ga met hem, ga, Geni!
Je kunt ons redden
Je gaat ons verlossen
Je gaat met iedereen
Gezegende Geni!

Er waren zoveel verzoeken
Zo oprecht, zo gevoeld
Dat ze haar afschuw overwon
In die snijdende nacht
Overgaf ze zich aan die minnaar
Als iemand die zich aan de beul geeft

Hij maakte zoveel rommel
Verpestte de hele nacht
Tot hij verzadigd was
En nog niet goed de dageraad
Vertrok hij in een koude wolk
Met zijn zilveren zeppelin

In een opgeluchte zucht
Draaide ze zich op haar zij
En probeerde zelfs te glimlachen
Maar al snel brak de dag aan
En de stad in gezang
Liet haar niet slapen

Gooi stenen naar Geni!
Gooi stront naar Geni!
Ze is gemaakt om te krijgen!
Ze is goed om op te spugen!
Ze gaat met iedereen!
Vervloekte Geni!

Gooi stenen naar Geni!
Gooi stront naar Geni!
Ze is gemaakt om te krijgen!
Ze is goed om op te spugen!
Ze gaat met iedereen!
Vervloekte Geni!