Anacaona

Anacaona, india van de gevangen stam
Anacaona, uit het oerelement.

Anacaona, india van de gevangen stam
Anacaona, uit het oerelement.

Anacaona, ik hoorde jouw stem, hoe je huilde toen je kreunde
Anacaona, ik hoorde de stem van jouw pijnlijke hart
Je vrijheid kwam nooit, e Le le le le le le la la.

Anacaona, india van de gevangen stam
Anacaona, uit het oerelement.

Anacaona, india, india van de gevangen stam
En Anacaona, uit het oerelement.

Refrein:
Anacaona, lied van Anacaona.

India van de gevangen stam,
ziel van een witte duif... Anacaona.

Maar india die huilt en sterft,
vraagt niet om vergiffenis, vergiffenis niet.

Dat zwarte, zwarte, dat van nobele en geknechte natuur is,
maar ooit dapper was, ¡Anacaona!
~
Hoor, volgens de geschiedenis vertelt men
ze zeggen dat ze naar de canyon ging, Anacaona.

De hele stam huilt om haar omdat ze een goede was, die sterke.

En herinnerend, herinnerend wat er gebeurde,
wordt de stam nu woedend.