BLANCO Y NEGRO

Geluk, mooie dame, wat slecht
Zij, als ze in een goed humeur is, veroordeelt me tussen haar luxe
Maar als ze in een slecht humeur is, vergiftigt ze me langzaam
Tussen valstrikken overrijdt ze me, mooie verhalen verblinden me

Ze laten me niet opmerken de struikelpartij die me wacht
Met hoeveel denk je dat je kunt rekenen als het moment daar is?
Dat misschien je bange ziel geen uitweg vindt
Je zoekt in lichamen van kleur, maar lijdt aan kleurenblindheid

Je denkt dat het van kwaad tot erger gaat
Bij jezelf voel je een zachte smaak in de brand van een lichte verslaving
Je hebt een moment van rust, verdooft de pijn die ik voel
Je noemt het liefde om vastgebonden te zijn aan een zwak stereotype

Met een laag zelfbeeld val ik en een paar duizend lege plekken
Die, als je stopt met vullen, een volgende kraan zoekt
Je gaat niet om met je leven, je geest is een totale chaos
Denk dat er op een andere planeet het licht voor jouw ster zal zijn

Ik wilde die waarschuwingssignalen van gevaar niet opmerken
Mijn wezen stuitert in een oneindige cirkel van wit en zwart
Het is zoals ik me korte gebeurtenissen voorstel van mijn gebroken realiteit
Ik wilde die waarschuwingssignalen van mijn ballingschap niet opmerken

Omdat ik wist dat het ook schade toebracht
Ik sprong in de afgrond en hoewel ik wist dat ik zou verliezen
Had ik een oorlog tegen hetzelfde toevluchtsoord
Dat de regen van schadelijke beledigingen bedekte

Ik wilde doorgaan in hetzelfde totdat dat wezen me zei
Geef me je hand en laat me niet los
Ze noemde zich Eenzaamheid, ik verwachtte je komst niet
Maar ik bied je vrijheid aan

Andere effecten zullen komen, zullen je integriteit overweldigen
Wanneer je de realiteit ziet, zal ik daar zijn
Dat noem ik loyaliteit
Kom op, ik beloof je trouw te zijn in de zoektocht naar geluk

Beloven dat je die paranormale staat achterlaat
Ik wilde die waarschuwingssignalen van gevaar niet opmerken
Mijn wezen stuitert in een oneindige cirkel van wit en zwart
Ik wilde die waarschuwingssignalen niet opmerken, oh mijn God

Mijn wezen voelt zich niet levend
Ik zal kijken of ik tekenen heb als ik weet te ontsnappen uit de kamer
Waar mijn ego spreekt, me niet oordeelt maar vraagt om mijn alter ego te temperen
Ik heb fouten gemaakt, ik besef het, maar toch heb ik het nog niet begrepen

Ik raak verloren in de vergetelheid of ben ik degene die het niet heeft begrepen
De woorden zijn geleend, vandaag leer je ze gebruiken
Kies de woorden die je wilt, er zijn eenvoudige en explosieve
Geniet zolang je kunt, morgen komen ze in een groep

Het hangt ervan af hoe je het gebruikte, het is een simpele zet
Het is een simpele zet
Ik wilde die waarschuwingssignalen van gevaar niet opmerken
Mijn wezen stuitert in een oneindige cirkel van wit en zwart
Het is zoals ik me korte gebeurtenissen voorstel van mijn gebroken realiteit