Paloma Negra
Chavela Vargas
Zwarte Duif
Ik ben moe van het huilen en de zon komt niet op
Ik weet niet of ik je moet vervloeken of voor je moet bidden
Ik ben bang om je te zoeken en je te vinden
Waar mijn vrienden me verzekeren dat je weggaat
Er zijn momenten dat ik liever gewoon wil opgeven
En de spijkers van mijn lijden wil verwijderen
Maar mijn ogen sterven zonder jouw ogen te zien
En mijn liefde wacht weer op je met de dageraad
Je hebt de feesten al op jouw manier opgepakt
Zwarte duif, zwarte duif, waar, waar ben je?
Speel niet meer met mijn eer als feestbeest
Als jouw aanrakingen van mij moeten zijn, van niemand anders
En hoewel ik je gek liefheb, kom niet terug
Zwarte duif, je bent het hek van mijn lijden
Ik wil vrij zijn, mijn leven leven met wie ik wil
God, geef me kracht, ik sterf om je te gaan zoeken
Je hebt de feesten al op jouw manier opgepakt
