Cuento de Hadas
Chava Flores
Sprookje
Eens voor het oude kasteel
waar de kinderen van zes zijn geboren
zaten we te luisteren naar sprookjes,
swordslagen en heksen ook.
Hij vertelde ons dat er eens een koningin was
haar man werkte als koning
in een heel treurig kamertje huilde
want het licht was gisteren afgesneden.
Omdat de koning arm was verdiende hij
dertig miserabele pesos per maand,
uiteraard was dat niet genoeg
om een leven als een koning te leiden.
En de koningin huilde en huilde
met een vlooienhondje aan haar voeten
en plotseling verscheen er een fee
die de koningin in de steek had gelaten.
Omdat de fee een moderne fee was
spoot ze DDT op het hondje
leende ze een zakdoek aan de koningin
en vroeg: -Waarom huilt u?
-Ach mevrouw! ik huil van verdriet
omdat mijn koning arm is, heel arm,
zelfs bonen zijn er niet voor het avondeten,
alleen restjes van gisteren zijn er nog.
Maar de fee was erg gulzig
en at de stoofpot van het rund op
en kreeg een pijn van het vreten
wat een redding heeft de koning gehad.
De koningin heeft haar kroon al verpand
de toverstok van de fee ook
kleurig gekleurd, wat een verhaal!
Daarom wil ik geen koning zijn.
