僕らだけの主題歌 (Bokura Dake No Shudaika)

We kunnen niet meer terug

De blauwe pijn van ons die de lente wacht
Verweven met liefde en dromen, rennend als een dolle

Het vervaagt, maar het lijkt niet te verdwijnen
De wonden die we opliepen in onze speelse liefde
Van een andere plek dan waar we begonnen
Begin ik weer te lopen
Met de dagen van huilen achter me

Ik ga nu
Hé, kijk naar me
Het was zo gek dat ik moest lachen
De misverstanden gebeurden
Ik ga de dromen met jou waarmaken
In verdrietige tijden, in zware tijden
Herinner ik me de momenten die we samen doorbrachten
Draag ik deze herinneringen in mijn hart

De volgende keer dat ik achterom kijk
Hoop ik dat we kunnen zwaaien en samen lachen

Zelfs als ik verdwaal in het diepe bos
Leer ik de dageraad kennen door het ochtendlicht
Ook al zie ik het niet
Verbindt het verleden, de toekomst en het nu
En verlicht de volgende nacht

Ik ben hier
Kom dichterbij
De achtergelaten wensen zijn nog steeds bij me
Ook al leef ik met een onschuldige blik
Als ik je wil zien, als ik je wil omhelzen
Draag ik de herinneringen van de tijd die we samen doorbrachten
Als een licht voor de onzichtbare toekomst

Ik wil al lang verdwijnen, wil vluchten
In de wanhoop die ik uitschreeuwde
Zelfs de ontmoetingen en wonderen vervloekte ik
Die verschrikkelijke dag
Kan ik niet vergeten, het is niet te ontkennen
Toch hoop ik dat ik kan denken dat het goed was om te leven
Tenminste aan het einde

We kunnen niet meer terug

Ik ga nu
Hé, kijk naar me
Ik ga iets belangrijkers zoeken dan jou
Voor jou, die belangrijker is dan wat dan ook
Als ik je wil zien, als ik je wil omhelzen
Draag ik de herinneringen van de tijd die we samen doorbrachten
Als een steun voor mijn hart

Ik zal het keer op keer zingen, deze belangrijke gevoelens
En het maken tot ons eigen thema lied