En Attendant Ses Pas

In afwachting van zijn stappen, zet ik de muziek zachtjes aan, heel stil
Te dom, we weten niet, als hij zou bellen
Als ik het deze keer niet hoor
In afwachting van zijn stappen die ochtend

Een avond? Een ochtend? Een winter, een dageraad
Een lente die hij zal kiezen
Niets, ik weet niets, ik zet wat lichten aan
De nachten langs de wegen

In afwachting van zijn armen schilder ik bloemen op de deuren
Hij zal het leuk vinden
In afwachting van de zachte tijd van zijn armen

En ik zorg goed voor mezelf, rood op mijn lippen, op mijn wangen
Zodat hij het niet ziet
Als ik soms te bleek ben, vooral niet
Dat hij me zo verrast

Er is koud water en wijn
Ik weet niet wat hij zal kiezen
Ik weet niet of hij blond is, of bruin
Ik weet niet of hij groot is of niet
Maar als ik zijn stem hoor, weet ik
Dat al zijn woorden, allemaal voor mij zijn
In afwachting van de zachte tijd van zijn armen

Ik denk de hele tijd aan dat moment, oh wanneer we elkaar zullen herkennen
Ik zal hem zeggen dat het lang duurde, nee, dat zal ik zeker niet zeggen
In afwachting van zijn stappen, leef ik, droom ik en adem ik daarvoor
In afwachting van gewoon een betekenis voor dit alles

Een avond? Een ochtend? Een winter, een dageraad
Een lente die hij zal kiezen
Niets, ik weet niets, ik zet wat lichten aan
De nachten langs de wegen

In afwachting van zijn armen schilder ik bloemen op de deuren
Hij zal het leuk vinden
In afwachting van gewoon een betekenis voor dit alles, voor dit alles