Una Pena Y Un Cariño
Cecilia Echeñique
Een Verdriet en Een Liefde
Ik lach omdat ik lach
en deze lach van mijn mond
is als het water van de rivier
dat stroomt tussen dolle rotsen.
Ik ga lachend, lachend weg
en van jou trek ik weg,
maar als ze me zouden volgen
maar als ze me zouden volgen
zouden ze me huilend vinden.
Van het verdriet lach ik
en om de liefde huil ik,
jij gaf het me, nu is het van mij
bedankt, dat is mijn schat.
Je nam veel, veel mee,
maar daarom maak ik je niet kwaad,
als je me iets groots liet,
als je me iets groots liet,
was het een verdriet en een liefde.
Alles ging verloren in jouw herinnering
en ik zag je vertrekken zingend,
van jouw naam herinner ik me niets
maar de wond bloedt nog steeds.
Je nam veel, veel mee,....
