Poema
Cazuza
Poëzie
Vandaag had ik een nachtmerrie
En ik stond op, alert, op tijd
Ik werd wakker met angst
En zocht in het donker
Iemand met jouw warmte
En ik herinnerde me een tijd
Want het verleden brengt me een herinnering
Van de tijd dat ik een kind was
En de angst was reden om te huilen
Een excuus voor een knuffel of troost
Vandaag werd ik wakker met angst
Maar ik huilde niet, klaagde niet om onderdak
Uit het donker zag ik de oneindigheid
Zonder heden, verleden of toekomst
Ik voelde een sterke omhelzing, het was geen angst meer
Het was iets van jou dat in mij bleef
Ineens zien we dat we iets verloren zijn
Of aan het verliezen zijn
Zacht en naïef dat op de weg achterblijft
Dat is donker en koud, maar ook mooi omdat het verlicht is
Door de schoonheid van wat er minuten geleden gebeurde
Vandaag had ik een nachtmerrie
En ik stond op, alert, op tijd
Ik werd wakker met angst
En zocht in het donker
Iemand met jouw warmte
En ik herinnerde me een tijd
Want het verleden brengt me een herinnering
Van de tijd dat ik een kind was
En de angst was reden om te huilen
Een excuus voor een knuffel of troost
Vandaag werd ik wakker met angst
Maar ik huilde niet, klaagde niet om onderdak
Uit het donker zag ik de oneindigheid
Zonder heden, verleden of toekomst
Ik voelde een sterke omhelzing, het was geen angst meer
Het was iets van jou dat in mij bleef
En dat geen einde heeft
Ineens zien we dat we iets verloren zijn
Of aan het verliezen zijn
Zacht en naïef dat op de weg achterblijft
Dat is donker en koud, maar ook mooi omdat het verlicht is
Door de schoonheid van wat er minuten geleden gebeurde
