O Quarto

In deze kleine kamer
Die ik dacht dat alleen van mij was
Sluipt er een soort vergif binnen
Dat is de eenzaamheid en ik

Samen zijn we geen geheel
De leegte is benauwend
En ik weet niet meer hoe
Het door de kou is binnengevallen

Nu zijn we al met z'n drieën
Maar die maken geen één
Zelfs als je binnenkomt zie je me niet
Deze kamer is van niemand

Hart dat gebroken is
Dat niets meer te geven heeft
Is deze lege kamer
Waar zelfs de lucht niet past